Nicole Kidman miała zagrać główną rolę w tym filmie. Jednak ze względu na ciążę odstąpiła od projektu i została zastąpiona przez Kate Winslet. Aktorka ta była podczas obsadzania ról pierwszym wyborem Stephen'a Daldry'ego, reżysera filmu, ale wówczas jeszcze odmówiła z powodu udziału w filmie "Droga do szczęścia".
Do roli Hanny Schmitz rozważane były: Kate Winslet, Nicole Kidman, Marion Cotillard, Juliette Binoche, Naomi Watts i Angelina Jolie.
Trzech kompozytorów brano pod uwagę podczas doboru obsady do filmu. Byli to Nico Muhly, Ozren K. Glaser i Alberto Iglesias. Ostatecznie wybrano tego pierwszego.
Pierwotnie do grona producentów należał również Scott Rudin. Jednak jego nazwisko zostało usunięte z listy po tym, jak opuścił produkcję w wyniku sporu dotyczącego daty premiery filmu.
Roger Deakins był pierwszym operatorem filmu, ale z powodu innych zobowiązań zawodowych musiał zrezygnować, więc jego miejsce zajął Chris Menges.
Kiedy Michael w 1988 roku w Nowym Jorku wysiada z taksówki, w tle widzimy nowoczesne samochody i SUV-y.
W czasie scen osadzonych w 1988 roku w Nowym Jorku, kilkakrotnie widzimy logo budynku MetLife, który tę nazwę przyjął dopiero w 1991 roku. Wcześniej widniało na nim logo Pan Am.
W scenach przedstawiających Hannę uczącą się czytać i pisać na podstawie liter książkowych widzimy, że jej charakter pisma nie przypomina czcionki drukarskiej. Przykładem jest choćby mała litera "a", którą Hanna pisze tak jak większość ludzi.
W scenie z 1958 roku, Michael (David Kross) czyta na głos "Odyseję" przetłumaczoną przez Roberta Faglesa, która została wydana dopiero w 1996 roku.
Kiedy Hanna pierwszy raz spotyka chorego Michaela w uliczce pod swoim domem, pada intensywny deszcz. Natomiast gdy po chwili odprowadza go do domu, widzimy delikatnie prószący śnieg.
Podczas Drugiego Procesu Oświęcimskiego (20 grudnia 1963 - 10 sierpnia 1965) na ławie oskarżonych nie zasiadła żadna kobieta.
W jednej ze scen Michael (Ralph Fiennes) wsiada do samochodu pokrytego rosą lub kroplami deszczu. W kolejnej scenie samochód jest całkowicie suchy.
Podczas wizyty u Ilany w Nowym Jorku, Michael twierdzi, że pamięta ją z procesu, który odbył się "prawie 20 lat temu". W rzeczywistości, jak można wyliczyć, proces miał miejsce 24 lata wcześniej.
Michael pakuje kasety, które zamierza wysłać do Hanny, w cieniutki piankowy papier (na bazie polistyrenu), który nie był dostępny w latach 70-tych.
W scenie osadzonej w 1976 roku, podczas której Michael czyta "Odyseję", na biurku możemy dostrzec kalkulator, który pojawił się na rynku dopiero około 1985 roku. Jest to najprawdopodobniej Casio LC-403B (w wersji OEM).
W jednej ze scen mających miejsce w domu Hanny, niedaleko wanny/balii możemy ujrzeć stoliczek na którym stoi "współczesna" plastikowa butelka z wodą. Chociaż światło jest dosyć przyćmione, świadczy o tym charakterystyczny kształt butelki.
W jednej z początkowych scen osadzonych w Berlinie w 1995 roku, na biurku Michaela możemy zauważyć nowoczesny laptop, który z pewnością nie był produkowany w tamtych latach.
Twórcy filmu nie zostali wpuszczeni na teren obozu koncentracyjnego Sachsenhausen w Niemczech, gdzie miała być kręcona kluczowa scena filmu.
Zdjęcia do filmu powstały w Berlinie, Kolonii, Zgorzelcu, Poczdamie, Kirnitzschtal, Luckau i Hürth (Niemcy) oraz w Lublinie (Polska).
Sceny z obozu koncentracyjnego zostały nakręcone w Majdanku na terenie Lublina. Do dnia dzisiejszego zachował się w niemal nienaruszonym stanie, podczas gdy większość obozów, m.in. Auschwitz, została zniszczona przez nazistów, aby ukryć ich zbrodnie.
Zdjęcia do filmu trwały od 2 marca do lipca 2008 roku.
Charakteryzacja Kate Winslet w starszą Hannę trwała w sumie 7 godzin.
Dwaj producenci Sydney Pollack oraz Anthony Minghella zmarli przed ukończeniem filmu.
Podczas produkcji filmu konieczne było wstrzymanie się z kręceniem scen miłosnych do momentu, w którym David Kross ukończył 18 lat.
Ze względu na nietypową okoliczność Akademia dokonała odstępstwa od zasady mówiącej, że w nominacjach dla najlepszego filmu można uwzględnić maksymalnie trzech producentów. W ten sposób na liście nominowanych znaleźli się pośmiertnie uhonorowani Sydney Pollack i Anthony Minghella oraz producenci, którzy przejęli ich obowiązki - Donna Gigliotti i Redmond Morris.
Wszyscy aktorzy z podstawowej obsady (narodowości niemieckiej z wyjątkiem Ralpha Fiennesa, Kate Winslet oraz Leny Olin), zdecydowali się na naśladowanie akcentu Davida Krossa, który był "świeżo" po nauce angielskiego dla potrzeb filmu.
Pomimo faktu, że fabuła filmu jest osadzona w Niemczech i główni bohaterowie mają narodowość niemiecką, cały scenariusz został napisany w języku angielskim. Stało się tak za namową Bernharda Schlinka - autora powieści "Der Vorleser" ("Lektor").